Omgangsregelingen

/door

Omgangsregelingen

Een omgangsregeling is een verzameling afspraken over wanneer en hoe vaak de kinderen bij elke ouder zijn. De ouder bij wie de kinderen het meeste zijn, is de verzorgende ouder. Er bestaat geen beste omgangsregeling. Iedere situatie is anders. De regeling is passend als jullie je er allebei in kunnen vinden en als het goed past bij jullie kinderen.

De Wet bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding
De Wet bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding is op 1 maart 2009 in werking getreden. Belangrijk uitgangspunt van de Wet bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding is dat de ouders zich samen na de scheiding verantwoordelijk blijven voelen voor de verzorging, de opvoeding en de ontwikkeling van de kinderen. Het kind heeft daarbij recht op een gelijkwaardige verzorging van de beide ouders. Zo hebben beide ouders het recht om hun kinderen te verzorgen en op te voeden na de scheiding. Wel is de voorwaarde dat de vader ook het ouderlijk gezag heeft.

Zorgregeling
Er is sprake van een zorgregeling als de kinderen voornamelijk bij één van de ouders (hoofdverzorgende) verblijven. Vaak wisselen geeft voor kinderen een grote belasting en te lang bij één van de ouders verblijven is zeker voor kleine kinderen niet goed. Ze hebben nog niet zo’n besef van tijd en een week lijkt dan een eeuwigheid. Het gaat er dus om een balans hiertussen te vinden.

Co-ouderschap
Co-ouderschap is gedefinieerd door de belastingdienst. We spreken van co-ouderschap als de ouders de zorg van de kinderen min of meer gelijk verdelen na de scheiding. De zorgverdeling moet volgens de belastingdienst zodanig zijn, dat de kinderen bij elke ouder tenminste 3 dagen per week verblijven.

Co-ouderschap vergt wel bepaalde voorwaarden waaraan voldaan moet kunnen worden:

– De ouders wonen na de scheiding op loop- of fietsafstand van elkaar.

– De ouders kunnen goed met elkaar communiceren na de scheiding

– Niet alleen de zorg wordt dus min of meer gelijk verdeeld maar ook de uitgaven t.b.v. de kinderen. Meestal is er sprake van een gezamenlijke kinderrekening.

De ScheidingsMakelaar helpt bij het komen tot een zo optimaal mogelijke omgangsregeling.

alimentatie berekenen

/door

Alimentatie berekenen

Kinderalimentatie

Ouders zijn verplicht in het levensonderhoud van hun kinderen te voorzien, hiervoor moet u de alimentatie berekenen. Dit geldt onafhankelijk van de leeftijd van een kind. De verplichting tot het verstrekken van levensonderhoud bestaat uitsluitend in het geval een kind behoeftig is. Een uitzondering op de eis van behoeftigheid geldt voor de onderhoudsplicht van ouders jegens hun minderjarige kinderen en kinderen tot 21 jaar. De onderhoudsplicht na meerderjarigheid geldt niet alleen voor studerende kinderen tot 21 jaar. Ook kinderen die werken hebben recht op levensonderhoud. Eventueel inkomen van een meerderjarig kind is wel bepalend voor de behoefte aan een onderhoudsbijdrage.
Na een scheiding blijft deze verplichting bestaan. Een onderhoudsplicht jegens een kind kan ook gelden voor een verwekker, een stiefouder en een niet-ouder die het gezag over een kind heeft.

Co-ouderschap

Co-ouderschap is een begrip van de belastingdienst. We spreken van co-ouderschap als de ouders de zorg van de kinderen min of meer gelijk verdelen na de scheiding. De zorgverdeling moet volgens de belastingdienst zodanig zijn, dat de kinderen bij elke ouder tenminste 3 dagen per week verblijven.

We spreken bij co-ouderschap niet over kinderalimentatie maar over “kostenverdeling kinderen bij co-ouderschap”. Je kunt alleen alimentatie betalen aan een kind wat niet tot je huishouden behoort, en bij co-ouderschap wonen de kinderen feitelijk bij beide ouders.

Partneralimentatie

De partneralimentatieverplichting duurt maximaal 10 jaar, maar is veelal beperkt tot 5 jaar. De alimentatieverplichting eindigt van rechtswege na het verstrijken van een termijn die gelijk is aan de helft van de duur van het huwelijk, met een maximum van vijf jaren, maar hierop zijn een drietal uitzonderingen op de 5-jaar periode. Voor meer informatie over partneralimentatie klik hier.

In onze aanpak en benadering stellen wij de mens centraal, laat u daarom goed begeleiden door onze ScheidingsMakelaars. Hij of zij maakt altijd een Alimentatie-berekening volgens Trema normen.

Kinderen en scheiden

/door

Kinderen en scheiden

Voor een kind is een scheiding ingrijpend. Hij of zij moet misschien verhuizen, heeft veel emoties en kan het gevoel hebben te moeten kiezen tussen een van de ouders. Het kost bij veel kinderen tijd om aan de nieuwe omstandigheden te wennen. Bij een online scheiding is het daarom ook van het grootste belang dat ouders genoeg tijd besteden aan de manier waarop zij het ouderschap na de scheiding invulling gaan geven. Om het ouderschap na de scheiding vorm te geven zijn de ouders verplicht een ouderschapsplan op te stellen.

Online scheiden en het ouderschapsplankinderen en scheiden

Als u online gaat scheiden en minderjarige kinderen heeft, bent u verplicht een ouderschapsplan op te stellen. Naast de verdeling van de zorg, het bedrag aan de kinderalimentatie en de informatie-uitwisseling over belangrijke zaken, kunnen er andere (praktische) afspraken bestaan. Bij Online Scheiden Plus wordt het model-ouderschapsplan gratis meegeleverd bij het echtscheidingsconvenant.

De omgangsregeling

(Minderjarige) kinderen hebben het recht om na een scheiding met beide ouders omgang te hebben. Bij een traditionele omgangsregeling heeft het kind het hoofdverblijf bij een van de ouders en zijn er vast afspraken over de omgang met de andere ouder.

Co-ouderschap

Sommige ouders kiezen voor co-ouderschap, zodat het kind na de scheiding met zowel de moeder als de vader evenveel contact houdt. De zorgtaken worden zo gelijkwaardig mogelijk verdeeld en er is het voordeel dat het kind minder snel vervreemd van één van de ouders. Kinderen en scheiden is een slechte combinatie. Dat blijkt uit veel onderzoek over kinderen in echtscheidingssituaties. Uit onderzoek blijkt ook dat het leed voor kinderen te verkleinen is door er over te kunnen praten. Kinderbegeleidingsprogramma’s zijn daarbij een goede keuze.
Kijk hier voor ons stappenplan bij online scheiden.

FAQ – kinderen


Sinds 1 maart 2009 is een ouderschapsplan verplicht bij een scheiding. De rechter beoordeelt het ouderschapsplan inhoudelijk bij het indienen van het echtscheidingsconvenant. Kinderen hebben het recht hun beide ouders te blijven zien na een scheiding. In de meeste situaties heeft het kind er belang bij om contact te houden met beide ouders. De afspraken die u nu – tijdens uw scheiding – daarover maakt, waarborgen dit recht. Een ouderschapsplan bevat afspraken over:

  • de verdeling van de dagelijkse zorg;
  • het hoofdverblijf van het kind;
  • communicatie en overleg;
  • de verdeling van de kosten voor de kinderen;
  • praktische afspraken over: spullen, verjaardagen, vakanties;
  • alles wat verder voor u van belang is.

Kinderalimentatie is niet aftrekbaar voor de betaler en hoeft niet opgegeven te worden door de ontvanger.

Ja, als u het ouderlijk gezag had tijdens het huwelijk of geregistreerd partnerschap houdt u dat ook na de scheiding. U blijft samen verantwoordelijk voor de verzorging en het welzijn van uw kind.

Steeds vaker kiezen gezinnen voor co-ouderschap, waarbij de opvoeding van de kinderen zoveel mogelijk gelijk onder beide ouders wordt verdeeld. Bij een co-ouderschap wonen de kinderen om de beurt bij een van de ouders. Bij een co-ouderschap dragen beide ouders volledige verantwoording voor de zorg voor de kinderen en verdelen ook de kosten. Verrassend misschien, maar co-ouderschap staat niet in de wet geformuleerd. De rechter gaat echter wel akkoord met afspraken tijdens de scheiding die leiden tot het co-ouderschap. Niemand kan tijdens een scheiding een co-ouderschap afdwingen bij een ouder, die dit niet wil. Co-ouderschap werkt daarom alleen als beide ouders op goede voet met elkaar staan en op een constructieve manier over de kinderen kunnen communiceren. Afspraken tussen ouders moeten sinds 1 maart 2009 worden vastgelegd in een ouderschapsplan.

Regeling waarin door de rechter wordt vastgelegd hoe vaak de niet-verzorgende ouder zijn kinderen mag zien nadat de ouder zijn gescheiden.